W dniach 12–17 sierpnia trzy białostockie esperantystki uczestniczyły w wyjeździe do Chorwacji w ramach projektu Reta Edukado Nun finansowanego przez Unię Europejską z programu Erasmus+. Celem wyjazdu było szkolenie, którego tematem przewodnim było cyfrowe przetwarzanie dokumentów, sprawna archiwizacja oraz publikowanie książek w wysokiej jakości. Gospodarzem spotkania było Dokumenta Esperanto-Centro, a samo szkolenie można było obserwować w czasie rzeczywistym online.
30 sierpnia 2021 r. o godz. 17:00 zapraszamy do kubu esperantystów przy ul. Pięknej 3 na spotkanie poświęcone temu wydarzeniu, na którym opowiemy o wiedzy zdobytej na szkoleniu, wyjaśnimy dlaczego dachy domów Đurđevac zdobią koguty oraz jak się miewają ruchome piaski.
Reta Edukado Nun to projekt unijny dotyczący szeroko rozumianej edukacji i nauczania online realizowany przez organizacje esperanckie z Chorwacji, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoch i Polski.
Celem projektu jest podniesienie jakości działań edukacji dla osób dorosłych oraz wymiana dobrych praktyk pomiędzy organizacjami biorącymi udział w projekcie. Chcemy zaangażować większą liczbę osób w edukacyjne przedsięwzięcia internetowe. W ramach projektu zostaną stworzone materiały przeznaczone do nauczania online dostępne do wykorzystania podczas działań edukacyjnych w innych organizacjach. Projekt usprawni transfer wiedzy w ramach każdej organizacji, a finalnie umożliwi nawiązanie nowych partnerstw pomiędzy organizacjami zajmującymi się edukacją dorosłych.
W dniach 12-16 sierpnia 2021 r. uczestniczyłyśmy w spotkaniu projektu Reta Edukado Nun programu Erasmus+.
Nasza podróż zaczęła się już o 5 rano. Iwona Kondraciuk, Maria Niemyjska i ja przyjechałyśmy autobusem na lotnisko w Warszawie. Stamtąd, z przesiadką w Wiedniu, poleciałyśmy do Zagrzebia. Ze stolicy Chorwacji podróżowałyśmy do Đurđevaca autobusem w kierunku północno-wschodnim.
Region, w którym znajduje się miasto Đurđevac (czytaj: Dziurdziewac) to bardzo zielona część Chorwacji położona przy granicy z Węgrami. Miasto ma ok. 7 tys. mieszkańców. Grupa esperantystów mieszkała w domu myśliwskim Peski. Okolica była bardzo spokojna, pensjonat znajduje się w rezerwacie Borik. Mogliśmy w spokoju pić poranną kawę siedząc na ławce i podziwiając zieloną okolicę oraz zwierzęta.
Tematy przewodnie spotkania były tymi, które szczególnie interesują organizację goszczącą, to znaczy przygotowywanie materiałów cyfrowych w edukacji oraz archiwizowanie materiałów. Szkoliliśmy się i dyskutowaliśmy na temat skutecznego zarządzania archiwami. Odwiedziliśmy siedzibę organizacji goszczącej, Esperanckiego Centrum Dokumentacji, gdzie dowiedzieliśmy się jak i dlaczego ważne jest zbieranie materiałów archiwalnych dotyczących ruchu esperanckiego.
Uczestnicy dyskutowali na temat edukacji w internecie oraz nowych technologii w prowadzeniu szkoleń. Wymienialiśmy się również dobrymi praktykami w zakresie przygotowywania materiałów cyfrowych wykorzystywanych w edukacji pozaformalnej. Ana Manero przedstawiła swoją pracę w Bibliotece Juana Régulo Péreza. Omówiła również projekt Bitoteki, w której znaleźć można książki i inne materiały, dla których wygasły prawa autorskie. Dzięki projektowi książki i czasopisma są łatwo dostępne z użyciem komputera. Podobną pracę wykonuje László Szilvási przy Naukowo-Technicznej Bibliotece Esperanckiej oraz Pascal Dubourg (portal „Militrakonto” zbierający osobiste relacje i literaturę dotyczącą drugiej wojny światowej w esperancie).
Częścią szkolenia był także temat przygotowywania dokumentów do druku. Doświadczony w branży poligraficznej Josip Pleadin wprowadzał uczestników w tajniki fachu od strony osoby, której zależy na jak największej kontroli nad tym jak będzie wyglądał materiał po wyjściu z drukarni.
Posiedzenia odbywały się w mieszanej formie, fizycznej i wirtualnej. Partnerstwo prowadziło transmisję ze wszystkich szkoleń w formie internetowej konferencji na platformie Zoom, do której dołączyć mogli wszyscy zainteresowani. Przemysław Wierzbowski poprowadził szkolenie na temat częstych błędów popełnianych podczas składania tekstu w dokumentach cyfrowych. Partnerzy zdecydowali, że także kolejne spotkania powinny być otwarte i udostępnione w formie wirtualnej transmisji.
Mieliśmy także czas na poznanie regionu, zwiedzaliśmy Đurđevac i dwa miejscowe muzea. Pierwsze dotyczyło historii miasta; poznaliśmy legendę o kurze, która uratowała Đurđevac przed Turkami. W innej części muzeum podziwialiśmy obrazy Trnskiego, które mnie zachwyciły. Drugie muzeum było poświęcone dawnej pustyni – dowiedzieliśmy się, w jaki sposób w Đurđevacu powstały pustynne piaski.
Szkolenie zakończyło się w poniedziałek. Oczekując na lot powrotny poznałyśmy Zagrzeb, dowiedziałyśmy się o trzęsieniach ziemi, które nawiedzają Chorwację. Miejscowym tramwajom ograniczono prędkość, żeby drgania nie niszczyły budynków. Największym zaskoczeniem był podziemny spacer w tunelu zbudowanym w czasie drugiej wojny światowej jako schron.
Podczas wyjazdu mieliśmy okację poznać esperantystów chorwackich z Đurđevaca, Bjelovaru i Zagrzebia. Wielu z nich wyraziło wielkie zainteresowanie projektem oraz szerzej programem Erasmus+, który spróbują zrealizować w swoich organizacjach spoza partnerstwa.
Czekamy na kolejne spotkanie projektu Reta Edukado Nun, które odbędzie się w połowie grudnia w Białymstoku. Tematem przewodnim będzie stosowanie praw autorskich w edukacji cyfrowej.
– Mariola Pytel.
Pliki:
Linki zewnętrzne:
