W ramach projektu Edukacja i Wsparcie dla Integracji Uchodźców, podczas szkolenia w Białymstoku mieliśmy okazję spotkać się z dwiema uchodźczyniami, Tetianą z Ukrainy i Natalią z Rosji, które podzieliły się swoimi historiami.
Tetiana uciekła przed wojną na Ukrainie z matką i synem 3 lata temu. Przyjechali do Polski, bo był to bezpieczny kraj i wszyscy myśleli, że wojna potrwa rok–dwa, i że wkrótce będą mogli wrócić do domu. Kiedy Tetiana i jej rodzina wysiedli z pociągu w Warszawie, nie wiedzieli, co robić. Spotkali wolontariuszy oferujących im miejsca do mieszkania. Przyjechali do Białegostoku, żeby tam pomieszkać 2 lata… i tak są w Polsce już trzeci rok. Zupełnie obca rodzina z Białegostoku pomaga im w uzyskaniu numeru PESEL, znalezieniu szkoły dla dziecka itd. Następnie znaleźli kobietę mówiącą w języku esperanto, która udostępniła im własne mieszkanie. Dzięki różnym projektom następuje integracja wśród Ukraińców. Tetiana nadal nie wie, czy wróci na Ukrainę, gdzie pozostał jej ukochany, ale bardzo podoba jej się miasto Białystok, a jej synek uczy się w Polsce u bardzo dobrych nauczycielek. Tetiana uzyskała wsparcie finansowe dla swojego syna z niepełnosprawnością, dlatego nie pozwolono jej pracować aż do stycznia 2024 r. Teraz kobieta może pracować i bardzo pomaga innym dzieciom. Na Ukrainie ludzie nie są jeszcze przyzwyczajeni do psychologów, dlatego wolą porozmawiać ze znajomymi i opowiedzieć im o swoich problemach. Dlatego Tetiana uważa, że dla jej rodziny wystarczająca jest pomoc psychologiczna.
Natalia przyjechała z Rosji 3 lata temu. Straciła stopę, potem zmarli jej rodzice, inne rodziny nie chciały jej wspierać. Romowie przyjęli ją do pracy jako żebraczkę i przewieźli do Polski, bo w ten sposób mogli zarobić więcej pieniędzy. Musiała żebrać od rana do nocy, a sama nie miała prawa do zebranych pieniędzy. Przyjęli ją policjanci, Fundacja Dialog w Białymstoku pomogła kobiecie uzyskać mieszkanie i orzeczenie o niepełnosprawności, a państwowa firma ubezpieczeniowa udzieliła jej wsparcia finansowego. Natalia nie planuje powrotu do Rosji. Marzy o znalezieniu przyjaciół, którzy tak jak ona zmagają się z niepełnosprawnością.
Całą historię Tetiany i Natalii możesz usłyszeć w nagraniu dostępnym na YouTube (w języku esperanto, polskim, rosyjskim i ukraińskim).
Oksana Kovalivska
